بعد ، از يك جهت ديگر هم اتميت آن را اثبات می‏كند . چون قدما حركت‏
وضعيه را حركت فلك می‏دانستند ، و فلك را دارای نفس می‏دانستند ، و
معتقد بودند كه فلك محرك عقلی دارد ، و محركش شوق است ، بنابراين‏
غايت حركت فلكی را يك غايت عقلانی می‏دانستند ، پس حركت وضعی از نظر
غايت هم كه غايت عقلانی است اتم است از ساير حركات ، يعنی حركات‏
ديگر غايت عقلانی ندارند .
اشرفيت چطور ؟ می‏گويد : اتميت كه ثابت شد اشرفيت هم ثابت شده است‏
. اين خلاصه اين فصل بود كه فصل مهمی هم نيست .

174