پخش بشود : « ان الذين يحبون ان تشيع الفاحشة فی الذين آمنوا لهم عذاب‏
اليم »( 1 ) بنابر يكی از دو تفسيری كه درباره اين آيه هست : " كسانی‏
كه دوست دارند زشتيها درباره مسلمانان و مؤمنين اشاعه پيدا كند " خدا
نكند كه يك وقت اطلاع پيدا كند كه لغزشی در فلان شخص پيدا شده است تازه‏
من راستها را می‏گويم ، دروغ كه ديگر و اويلا است حديث است كه اگر كسی‏
به برادر مؤمنش تهمت بزند ، ايمان در روح او آب می‏شود آنچنان كه نمك‏
در آب حل می‏شود ، ايمان برای شخص باقی نمی‏ماند اگر راست باشد ، اين به‏
آن می‏گويد ، آن به ديگری می‏گويد [ و به تدريج شيوع پيدا می‏كند ] اگر دروغ‏
باشد كه خدا می‏داند ، همانی است كه قرآن هرگز نمی‏خواهد چرا غيبت كردن‏
حرام است ؟ برای اينكه بدبينی ايجاد می‏كند در حالی كه غيبت كردن همان‏
افشاء بديها است يعنی بديهای واقعی را بازگو كردن .

غيبت در مواردی جايز است

باز عرض می‏كنم : حرمت غيبت در غير موارد استثنايی - كه همه اين‏
موارد جنبه اجتماعی دارند - می‏باشد ، مثل آنجا كه مثلا نصح مستشير است :
يك نفر می‏خواهد با يك كسی شركتی تأسيس كند ، می‏آيد با شما كه از احوال‏
آن شخص اطلاع داريد مشورت می‏كند كه آقا اين آدم كه تو مدتی با او بوده‏
ای چه جور آدمی است ؟ من می‏خواهم با او شركتی تأسيس كنم ، يا می‏خواهم‏
دخترم را به او بدهم ، يا می‏خواهم

پاورقی :
1 ) سوره نور ، آيه . 19

29