بخيل " خود " ش را گم كرده

اميرالمؤمنين علی عليه السلام جمله ای دارد راجع به بخيل بخيل يكی از آن‏
آدمهايی است كه خود واقعی اش را گم كرده يعنی " خود " ش شده پول و
ثروت آدمی كه پول و ثروت برای او اصالت پيدا می‏كند و هدف می‏شود ، و
به تعبير روانشناسی امروز در پول تثبيت و تحكيم می‏شود يعنی در پول غرق‏
می‏شود و نقش می‏بندد ، چنين آدمی " من " واقعی او شده پول ، و غير از
پول " من " ديگری ندارد چون " من " اصلی را گم كرده و از دستش رفته‏
است نتيجه اين است كه خودش را برای پول می‏خواهد نه پول را برای خودش‏
يعنی از جان ، حيات ، سلامت و عمر خودش مايه می‏گذارد برای پول ، ولی از
پول حاضر نيست مايه بگذارد برای سلامت ، سعادت و حتی عمر خودش .
می‏فرمايد : « عجبت للبخيل يستعجل الفقر الذی منه هرب و يفوته الغنی‏
الذی اياه طلب » ( 1 ) تعجب می‏كنم از آدم بخيل كه در حالی كه دنبال‏
ثروت و غنا و بی نيازی است و از فقر فرار می‏كند ، عملا در همان فقر
گرفتار است و از همان غنا دور می‏شود توضيح مطلب در نهج البلاغه است‏
می‏فرمايد : « يعيش فی الدنيا عيش الفقراء و يحاسب فی الاخرش حساب‏
الاغنياء » ( 2 ) در دنيا مثل يك آدم فقير و بدبخت و مفلوك زندگی می‏كند
چون خودش را صرف پول می‏كند و حاضر نيست پول را صرف خودش بكند .
لباس كهنه می‏پوشد ، غذای

پاورقی :
1 ) نهج البلاغه فيض ، حكمت 121 ، ص . 1145
2 ) نهج البلاغه فيض ، حكمت 121 ، ص . 1145

177