سند
امير المؤمنين عليه السّلام به هنگام حركت از اردوگاه نخيله در نزديكى كوفه ، به سوى شام ، براى جنگيدن با معاويه ( جنگ صفّين ) ، سخنانى ايراد كرده است و سپس دعا مىكند و پا در ركاب مىگذارد .
خطبه حاضر آن مقدمه و اصل سخن است ، مقدمه حمد به درگاه پروردگار آفريننده و نعمت دهنده است ، و اصل سخن اعلام بسيج پيشتازان سپاه و دستور آئين حركت سپاه به سوى ميدان جنگ مىباشد .
بخش آخر كه دعا است به شماره 46 ( الصاحب و الخليفة ) نقل گرديد . تنها راوى اين سخن و منبع آن ، همانگونه كه در مقدمه كلام 46 گفته شد :
نصر بن مزاحم منقرى ( ف . 202 يا 210 يا 212 ه . ق . ) در « وقعة صفّين » ، ص 131 است .