سند
اين خطبه ، بطور كامل يا ناقص بوسيله چند تن از مورّخان و محدّثان به ترتيب زير نقل شده است :
1 زبير بن بكّار ( ف . 256 ه . ق . ) در « الموفقيّات » ، حديث 202 ، ج 16 ، ص 348 ( به گفته آقاى شيخ محمد باقر محمودى ، نهج السعادة ، ج 2 ، ص 476 باب الخطب ) 2 احمد بن يحيى بلاذرى ( ف . 279 ه . ق . ) در « انساب الأشراف » ج 2 ، ص 4 402 .
3 ابراهيم بن محمد الثقفى ( ف . 283 ه . ق . ) در « الغارات » ، در دو مورد : ج 1 ،
ص 291 و 298 .
4 ابو جعفر طبرى ( ف . 310 ه . ق . ) در « تاريخ الرسل » ، ج 6 ، ص 12 3411 .
5 ابن عساكر ( ف . 571 ه . ) در « تاريخ دمشق » ، ج 32 ، ص 157 ، در شرح حال عبد الرحمان بن شبيب ، با ذكر سند . ( نهج السعادة ، ج 2 ، ص 475 ) .
6 ابن اثير ( ف . 630 ه . ق . ) در « كامل التواريخ » ، ج 3 ، ص 180 ( ايضا ، ج 2 ،
ص 475 ) .
از منابع فوق به ذكر روايات الغارات و انساب الأشراف اكتفا مىشود .