7 إختيار الأنبياء و أسلوب تبليغهم
و اصطفى سبحانه من ولده أنبياء ، أخذ على الوحي ميثاقهم و على تبليغ الرّسالة أمانتهم ، لمّا بدّل أكثر خلقه عهد اللّه إليهم ، فجهلوا حقّه ، و اتّخذوا الأنداد معه ، و اجتالتهم الشّياطين عن معرفته ، و اقتطعتهم عن عبادته . ( 14 ) فبعث فيهم رسله ، و واتر إليهم أنبياءه ، ليستأدوهم ميثاق فطرته و يذكّروهم منسيّ نعمته ، و يحتجّوا عليهم بالتّبليغ ، و يثيروا لهم دفائن العقول ، و يروهم آيات المقدرة ، من سقف فوقهم مرفوع ، و مهاد تحتهم موضوع ، و معايش تحييهم ، و آجال تفنيهم ، و أوصاب تهرمهم ، و أحداث تتتابع عليهم . ( 15 ) و لم يخل اللّه سبحانه خلقه من نبيّ مرسل ، أو كتاب منزل ، أو حجّة لازمة ، أو محجّة قائمة : رسل لا تقصّر بهم قلّة عددهم ، و لا كثرة المكذّبين لهم ، من سابق سمّي له من بعده ، أو غابر عرّفه من قبله . ( 16 )
[ 103 ]
7 گزينش پيمبران و شيوه تبليغ آنان [ 1 ]
و خداى سبحان از فرزند آدم پيامبرانى پالايش شده برگزيد ، و براى رسانيدن وحى از آنان پيمان گرفت ، و بر پايه تبليغ رسالت عهد امانتدارى را با آنان محكم كرد ، و اين امر در هنگامى بود كه بيشتر آفريدگان پيمان با خدا بسته را مبدّل ساخته بودند ،
و حقّ شايسته او را ندانستند ، و همانندها با او برگرفتند ، و شياطين آنان را از شناخت فطرى او بدين سوى و آن سوى گردانيدند ، و از پرستش خدا بريدند . ( 14 ) پس در اين هنگام خداوند فرستادگانش را در ميان آنان برانگيخت ، و پيمبرانش را به سوى مردم پى در پى روانه داشت ، تا اجراى پيمانهاى فطرت را از آنان بخواهند ،
و به نعمت فراموش شدهاش ياداوريشان كنند ، و با زبان تبليغ با آنان احتجاج نمايند ،
و دفينههاى عقول ( يا عقلهاى دفن شده ) را بر انگيزند ، و آيات بزرگى كه دست قدرت مقدّرش نموده به آنان بنمايانند : از اين سقف بر افراشته شده بالاى سرشان ، و آرامشگاه قرار داده شده زير پايشان ، و معيشتهاى گوناگونى كه زندهشان مىدارد ، و اجلهاى پى در پى كه به باد فنايشان مىدهد ، و سختيها و بيماريها كه پير و فرسودهشان مىگرداند ، و پيشامدها و حوادثى كه به سرشان پى در پى مىتازد . ( 15 ) و خداوند سبحان خلايق را از پيمبرى فرستاده ، يا كتابى نازل شده ، يا حجّتى موجود ، يا راهى روشن و پا بر جا خالى نگذاشته است . پيمبرانى كه كمى عدد و فراوانى تكذيب كنندگان آنان را از انجام مقصد باز نداشت ، پيمبرانى كه بعضى پيشتر آمدند كه پيمبر آينده براى او نام برده شده ، يا لاحق كه پيمبر قبل او را معرفى كرده بود . ( 16 )
[ 1 ] در اين قسمت امير المؤمنين عليه السلام پس از آفرينش آدم و هبوط او در زمين ،
بعثت انبياء را بيان مىكند كه هاديان راه صعود به طرف فردوس و بهشت موعودند .
[ 104 ]
