ضرورة إتيان البينّة للزعم القلبيّ
يزعم أنّه قد بايع بيده ، و لم يبايع بقلبه ، فقد أقرّ بالبيعة و ادّعى الوليجة .
فليأت عليها بأمر يعرف ، و إلاّ فليدخل فيما خرج منه .
[ 1 ] بهامش نسخة ابن شدقم و بعض من النسخ المخطوطة : يعني به الزّبير في حال اقتضت ذلك .
[ 183 ]
8 گمان نهفته در دل بخشى از كلام آن حضرت عليه السّلام
كه در موقعيتى مناسب درباره زبير گفته است براى پذيرفتن يك ادّعاى قلبى مدركى روشن بايد ارائه داد ادعا مىكند ( زبير ) كه با دست بيعت كرده ولى با قلب بيعت نكرده است .
بنابر اين ، شكّى نيست كه بيعت خود را اقرار كرده است ، ولى نسبت به دغلكارى نهفته خود ادعايى بيش ندارد . پس بايد سندى قابل قبول براى آن بياورد ، و گرنه ، داخل در چيزى شود كه از آن بيرون رفته است .
[ 184 ]