نوع دوم عقيده پويا
اين نوع عقيده عبارتست از قضاياى كلى پذيرفته شده در روان كه آدمى را در محاصره موضوعات و قضاياى خاصى محدود نمىسازد و همواره در شكل يك عامل محرك در درون انسان به تحصيل شناختهائى بر مدار واقعيت ، تحريك مينمايد . مانند اعتقاد به اين قضيه كليه كه انواع موضعگيرىهاى انسان براى شناخت جهان و همنوعش ، نامحدود است . اين اعتقاد پويا و زاينده است و هرگز كميت و كيفيت شناختها را محدود نمىسازد و پرونده تماس انسان را با واقعيتها نمىبندد . مسائلى كه با چنين عقيده پويا مطرح ميگردند . شناختهايى با سيستم باز را بوجود مىآورند . ممكن است گفته شود : وقتى كه ما اين مسئله را شناختيم كه « آب در صد درجه از حرارت ميجوشد » با نظر به معناى آب و حرارت و صد درجهاى كه قراردادى است ، پرونده مسئله مزبور بسته مىشود ، بنابراين ،
بازماندن سيستم شناخت اين مسئله چه معنا ميدهد ؟ پاسخ اينست كه .
