گروه هفتم آياتى است كه قيام و نظم عالم هستى را بر مبناى حق معرفى مىكند .
اين آيات در سوره يونس آيه 5 و ابراهيم آيه 19 و الحجر آيه 85 و النحل آيه 3 و العنكبوت آيه 44 و الزمر آيه 5 و الدخان آيه 39 و الجاثيه آيه 22 و الاحقاف آيه 3 و التغابن آيه 3 آمده است . بعضى از اين آيات دوام و پايدارى حق را در جهان هستى مستند به حق بودن نظم و هويت جهان هستى
-----------
( 1 ) الرعد آيه 17
-----------
( 2 ) العصر آيه 4
[ 58 ]
ميدارد ، مانند وَ لَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ اَهْوائَهُمْ لَفَسَدَتِ الْسَّماواتُ وَ الْأرْضُ وَ مَنْ فيهِنَّ 1 ( اگر حق از هواهاى آنان تبعيت نمايد ، آسمانها و زمين و هرچه در آنها است ،
تباه ميشوند ) .
