كتاب است كه در پانصد سال پيش نوشته شده است . قبل از اين كتاب ،مردم به منابع اصلی مراجعه میكردند . شيخ مفيد رضوان الله عليه "ارشاد"را نوشته است و چقدر متقن نوشته است . ما اگر به " ارشاد " شيخمفيدخودمان مراجعه كنيم ، احتياج بجای ديگر نداريم . از اهلتسنن ، طبری نوشته، ابن اثير نوشته ، يعقوبی و ابن عساكر و خوارزمی نوشتهاند . من نمیدانماين بیانصاف چه كرده است ! وقتی كه اين كتاب را خواندم ديدم حتی اسمهاجعلی است ! يعنی در اصحاب امام حسين ( ع ) اسمهايی را ذكر میكند كه اصلاوجود نداشتهاند ، در ميان دشمن هم اسمهايی را میگويد كه همه جعلی است .داستانها را بشكل افسانه درآورده است . اين كتاب چون اولين كتابی است كه بزبانفارسی نوشته شد ، لذا مرثيهخوانها كه اغلب بیسواد بودند و به كتابهای عربی مراجعه نمیكردند ، همينكتاب را میگرفتند و در مجالس ازرو میخواندند . اينست كه امروز مجالسعزاداری امام حسين ( ع ) را روضه خوانی میگوئيم . در زمان امامحسين ( ع )و حضرت صادق (ع) و امام حسن عسكری ( ع ) اصطلاح روضه خوانی رايج نبوده وبعد، در زمان سيد مرتضی و خواجه نصيرالدين طوسی هم روضه خوانی نمیگفتهاند. از پانصد سال پيش به اين طرف اسمش روضه خوانی شده ، روضه خوانی يعنیخواندن كتاب روضة الشهداء، يعنی خواندن همان كتاب دروغ. از وقتی كه اينكتاب بدست مردم افتاد ، كسی تاريخ واقعی امام حسين (ع) را مطالعه نكرد. |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir