عرض میكنم ، مرحوم حاج ميرزا حسين نوری اعلی الله مقامه ، استاد مرحومحاج شيخ عباس قمی و مرحوم حاج شيخ علی اكبر نهاوندی در مشهد و مرحوم حاجشيخ محمد باقر بيرجندی محدث كه مرد بسيار فوقالعادهای بوده است ، محدثیاست كه در فن خودش فوقالعاده متبحر بوده و حافظهای بسيار قوی داشتهاست . مرد با ذوق و بسيار باشور و حرارت و با ايمانی بوده است . گواينكه بعضی از كتابهايی كه اين مرد نوشته در شان او نبوده و علمای وقتهم ملامتش كردند ، ولی معمولا كتابهايش خوب است ، مخصوصا كتابی درموضوع منبر نوشته است بنام " لؤلؤ و مرجان " كه با اينكه كتابكوچكی است ولی فوق العاده خوب است . در اين كتاب راجع به وظايف اهلمنبر سخن گفته است . همه اين كتاب در دو فصل است ، يك فصل آن دربارهاخلاص ، يعنی خلوص نيت است كه يكی از شرايط گوينده ، خطيب ، واعظ ،روضه خوان اين است كه خلوص نيت داشته باشد . منبر كه میرود ، روضه كهمیخواند ، به طمع پول نباشد و چقدر عالی در اين موضوع بحث كرده است كهمن وارد بحث آن نمیشوم . شرط دوم ، صدق و راستی است ، و در اينجاست كهموضوع راست گفتن و دروغ گفتن تشريح شده و انواع دروغها را چنان بحثكرده كه من خيال نمی كنم در هيچ كتابی درباره دروغ و انواع آن به اندازهاين كتاب بحث شده باشد و شايد نظير اين كتاب در دنيا وجود نداشته باشد. عجيب اين مرد تبحر از خودش نشان داده است . اين مرد بزرگ در همين كتاب نمونههايی از دروغهايی را كه |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir