هم خيلی زياد بوده است ) كه در واقع نوعی نمايش از حادثه كربلا بود .نمايش قضيه كربلا فیحدذاته بدون شك اشكال ندارد ، يعنی نمايش از آنجهت كه نمايش است اشكال ندارد . ولی ما میديديم و همه اطلاع دارند كهخود مسئله شبيهخوانی برای مردم هدف شده بود . ديگر هدف امامحسين ( ع )و ارائه داستان كربلا و مجسم كردن آن حادثه مطرح نبود . هزاران چيز درشبيهخوانی داخل شده بود كه آن را به هر چيزی شبيه میكرد غير از حادثهكربلا و قضيه امامحسين ( ع ) ، و چه خيانتها و شهوترانيها و اكاذيب وحقهبازيها در همين شبيهخوانيها میشد كه گاهی به طور قطع مرتكب امر حراممیشدند . به هيچ چيز پايبند نبودند . از بچگی اين در يادم هست كه درهمين محل خودمان كه فريمان است ، هميشه مسئله شبيهخوانی مورد نزاع مرحومابوی ما رضواناللهعليه و مردم بود ، گو اينكه ايشان در اثر نفوذی كهداشتند تا حد زيادی در آن منطقه جلوی اين مسئله را گرفته بودند ، ولیهميشه يك كشمكش در اين مورد وجود داشت . ايشان میگفتند كه شما كارهایمسلمالحرامی را به نام امامحسين ( ع ) مرتكب میشويد و اين ، كار درستینيست . در سالهايی كه در قم بوديم يادم هست كه در آنجا هم يك نمايشها وشبيههای خيلی مزخرفی در ميان مردم بود . سالهای اول مرجعيت مرحومآيتالله بروجردی رضواناللهعليه بود كه قدرت فوقالعاده داشتند . قبل ازمحرم بود به ايشان گفتند كه وضع شبيهخوانی ما اين جور است . دعوت كردند، تمام رؤسای هيئتها به منزل ايشان آمدند ، |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir