كردند كه با اخص اصحاب رفتار می‏كردند . يك دفعه ام علاء رو كرد به‏
جنازه عثمان بن مظعون و گفت : هنيئا لك الجنه ، بهشت ترا گوارا باد .
رسول اكرم رو كرد به او و با تندی فرمود : چه كسی چنين قولی به تو داد ؟
گفت يا رسول الله ! اين صحابی شما است ، من به خاطر اين همه علاقه‏ای كه‏
شما به او داشتيد اين سخن را عرض كردم . رسول خدا اين آيه را خواند :
« قل ما كنت بدعا من الرسل و ما ادری ما يفعل بی و لا بكم »( 1 ) خيلی‏
معنی دارد . همچنين در اواخر سوره مباركه جن است : « قل انی لا املك لكم‏
ضرا و لا رشدا »( 2 ) بگو اختيار سود و زيان شما با من نيست ، « قل انی‏
لن يجيرنی من الله احد و لن اجد من دونه ملتحدا »( 3 ) خود مرا جز خدا
كسی پناه نخواهد داد .
يكی ديگر از خصوصيات بسيار بارز سبك تبليغی پيغمبران كه شايد در مورد
رسول اكرم بيشتر آمده است ، مسئله تفاوت نگذاشتن ميان مردم در تبليغ‏
اسلام است . دوران جاهليت بود ، يك زندگی طبقاتی عجيبی بر آن جامعه‏
حكومت می‏كرد . گويی اصلا فقرا آدم نبودند تا چه رسد به غلامان و بردگان .
آنها كه اشراف و اعيان و به تعبير قرآن ، ملا بودند ، خودشان را صاحب و
مستحق همه چيز می‏دانستند و آنهائی كه هيچ چيز نداشتند مستحق چيزی نمی‏شدند
، حتی حرفشان هم اين بود ، نه اينكه بگويند ما در دنيا همه چيز داريم و
شما چيزی نداريد ولی در آخرت ممكن است خلاف اين باشد . بلكه

پاورقی :
1 - سوره احقاف آيه . 9
2 - سوره جن آيه . 21
3 - سوره جن آيه . 22

252