به صورت كتاب در آمدنش هزار سال میگذرد و از انشاء خطبهها حدودهزار و سيصد و پنجاه سال میگذرد (به سال قمری) ، چه در قديم و چه در زمانمعاصر مقام عالی خود را حفظ كرده است . يك وقت استقصا كردم از قديم وجديد ، از همان زمان اميرالمؤمنين ( ع ) تا عصر جديد ( تا امروز ) ، ديدمهمه ادباء و فصحای عرب در مقابل كلمات اميرالمؤمنين ( ع ) از نظرفصاحت و بلاغت خضوع دارند . گفتهاند در مصر در سالهای اخير برای شكيلارسلان كه به او اميرالبيانيعنی امير سخن میگفتند ، جلسهای تشكيل داده بودند ، جلسهای افتخاری بهنام او ، به اصطلاح به عنوان تقدير و قدردانی از او . كسی كه رفته بودبرای شكيل ارسلان سخن بگويد ، مقايسهای كرده بود ميان او و اميرالمؤمنين (ع ) ، گفته بود كه اين شكيل ، امير بيان و سخن در عصر ماست ، آنچنان كهعلی بن ابيطالب در زمان خودش امير سخن بود . وقتی خود شكيل رفت پشتتريبون ، در حالی كه ناراحت شده بود ، گفت اين مزخرفات چيست كهمیگوئيد ؟ ! من را با علی مقايسه میكنيد ؟ ! من بند كفش علی هم نمیتوانمباشم ، بيان من كجا و بيان علی كجا ؟ ! ما در عصر خودمان میبينيم ،افرادی با دلهای خيلی صاف و پاك هستند كه وقتی سخنان علی را میشنوند |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir