بايد نگاهی هم به نهضت حسينی بكنيم . میبينيم امام حسين عليه السلام ،كليات اسلام را عملا در كربلا به مرحله عمل آورده ، مجسم كرده است ولیتجسم زنده و جاندار حقيقی و واقعی ، نه تجسم بیروح . انسان وقتی در حادثهكربلا تامل میكند ، اموری را میبيند كه دچار حيرت میشود و میگويد اينهانمیتواند تصادفی باشد ، و سر اينكه ائمه اطهار ، اينهمه به زنده نگهداشتن و احيای اين خاطره توصيه و تاكيد كرده و نگذاشتهاند حادثه كربلافراموش شود ، اين است كه اين حادثه ، يك اسلام مجسم است ، نگذاريد ايناسلام مجسم فراموش شود . ما در حادثه كربلا به جريان عجيبی برخورد میكنيم و آن اينكه میبينيم دراين حادثه ، مرد نقش دارد ، زن نقش دارد ، پير و جوان و كودك ، نقشدارند . سفيد و سياه نقش دارند ، عرب و غير عرب نقش دارند ، طبقات وجنبههای مختلف نقش دارند . گويی اساسا در قضا و قدر الهی مقدر شده استكه در اين حادثه ، نقشهای مختلف از طرف طبقات مختلف ايفا بشود ، يعنیاسلام نشان داده بشود . اينكه عرض میكنم زن نقش دارد ، منحصر به زينبسلام الله عليها نيست . در اين زمينه داستانها داريم . ما در كربلا يك زنشهيد داريم . و آن ، زن جناب عبدالله بن عمير كلبی است . دو زن ديگرداريم كه رسما وارد ميدان جنگ شدهاند ولی اباعبدالله مانع شد و به آنهاامر فرمود كه برگرديد و آنها برگشتند . مادرهايی ، ناظر شهادت فرزندانشان بوده و اين را ، در راه خدا به حساب آوردهاند . همچنين ما دركربلا ، پانزده نفر به نام |