امام صادق فرمود : سوره والفجر را در نوافل و فرائض خودتان بخوانيد كهسوره جدم حسين بن علی است . عرض كردند به چه مناسبتی سوره جد شماست ؟فرمود آن آيات آخر سوره والفجر مصداقش حسين است ، آنجا كه میفرمايد :« يا ايتها النفس المطمئنه ، ارجعی الی ربك راضيه مرضيه ، فادخلی فیعبادی و ادخلی جنتی »( 1 ) شما ببينيد شب عاشورای حسينی به چه حالیمیگذرد . اين شب را اباعبدالله چقدر برای خودش نگه داشت ، برایاستغفار ، برای دعا ، برای مناجات ، برای راز و نياز با پروردگار خودش. نماز روز عاشورا را ببينيد كه در جنبههای توحيدی و عبوديت و ربوبيت وجنبههای عرفانی ، مطلب چقدر اوج میگيرد . مكرر عرض كردهايم كه برخی از اصحاب و همه اهل بيت و خود اباعبدالله، بعد از ظهر عاشورا شهيد شدند . مردی به نام ابوالصائدی ، میآيد خدمتامام حسين عليه السلام عرض میكند : يابن رسول الله ! وقت نماز است ، ماآرزو داريم آخرين نمازمان را با شما به جماعت بخوانيم . ببينيد چه نمازیبود ! نماز ، آن نماز بود كه تير مثل باران میآمد ولی حسين و اصحابش ،غرق در حالت خودشان بودند ، الله اكبر « بسم الله الرحمن الرحيم ، الحمدالله رب العالمين ». يك فرنگی میگويد : چه نماز شكوفائی خواند حسين بنعلی ، نمازی كه دنيا نظير آن را سراغ ندارد . صورت مقدسش را روی پاورقی : 1 - سوره فجر آيه 27 تا . 30 |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir