اين ذكر مصيبت هم نه تنها مردم اشك بريزند ، كه تنها اشك ريختن قبولنيست ، بايد مجلس از جا كنده شود و شور و واويلا بپا شود . من نمیگويممجلس از جا كنده نشود ، من میگويم اين نبايد هدف باشد . اگر در آن مسيرصحيح با بيان حقايق و واقعيات ، بدون آنكه روضه دروغی خوانده شود ، بدونآنكه جعلی شود ، بدون آنكه تحريفی شود ، بدون آنكه برای امامحسين ( ع )اصحابی بسازند كه در تاريخ نيست و خود امامحسين ( ع ) آنها را نمیشناسدچون وجود نداشتهاند ، بدون آنكه برای امامحسين ( ع ) فرزندانی ذكر شود كهچنين فرزندانی در دنيا وجود نداشتهاند ، بدون اينكه برای امامحسين ( ع )دشمنانی ذكر شود كه اصلا چنين كسانی وجود نداشتهاند ، اگر اشكی از رویصداقت و حقيقت ريخت ، شور و واويلا هم بپا شد ، مجلس هم كربلا شد ،بسيار خوب است . ولی وقتی كه حقيقت و صداقت نبود ، آيا بايد باامامحسين ( ع ) بجنگيم ، دشمنی كنيم ، دروغ ببنديم ، دروغ بگوييم ؟ !اين ، نقطه ضعف مردم عوام است . با اين نقطه ضعف چه بايد كرد ؟ آيابايد از اين نقطه ضعف مردم استفاده كرد ؟ بايد بهرهبرداری كرد و سوارشانشد ؟ بايد مانند تاجنيشابوری گفت كه چون اينها احمقند ، من از حماقتشاناستفاده میكنم ؟ ! نه ، بزرگترين رسالت و بزرگترين وظيفه علماء مبارزهبا نقاط ضعف اجتماع است . اين است كه پيغمبراكرم ( ص ) فرمود : « اذاظهرت البدع فی امتی فليظهر العالم علمه و الا فعليه لعنة الله » ( 1 ) ،آنجا كه بدعتها و دروغها ظاهر میشود . پاورقی : 1 - سفينة البحار ، ج 1 ، ص 63 و اصول كافی ، ج 1 ، ص . 54 |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir