يعنی چه ؟ شرف و انسانيت يعنی چه ؟ كرامت يعنی چه ؟ اگر صفحه نورانی‏
تاريخ حسينی را ما خوانديم ، آن وقت از جنبه رثائيش می‏توانيم استفاده‏
بكنيم و گرنه بيهوده است . خيال می‏كنيم حسين‏بن‏علی ( عليهماالسلام ) در آن‏
دنيا منتظر است كه مردم برايش دلسوزی كنند يا العياذبالله حضرت زهرا
عليهاالسلام بعد از هزار و سيصد سال ، آنهم در جوار رحمت الهی ، منتظر
است كه چهار تا آدم فكسنی برای او گريه بكنند تا تسلی خاطر پيدا كنند !
چند سال پيش در كتابی ديدم كه نويسنده مقايسه‏ای ميان حسين‏بن‏علی (
عليهماالسلام ) و عيسی مسيح كرده بود ، نوشته بود كه عمل مسيحيها بر عمل‏
مسلمين ( شيعيان ) ترجيح دارد ، زيرا آنها روز شهادت عيسی‏مسيح را جشن‏
می‏گيرند و شادمانی می‏كنند ، ولی اينها در روز شهادت حسين‏بن‏علی (
عليهماالسلام ) مرثيه‏خوانی و گريه می‏كنند . عمل آنها بر عمل اينها ترجيح‏
دارد ، زيرا آنها شهادت را برای عيسی‏مسيح موفقيت می‏دانند نه شكست ، و
چون موفقيت می‏دانند شادمانی می‏كنند . اما مسلمين شهادت را شكست‏
می‏دانند و چون شكست می‏دانند گريه می‏كنند . خوشا به حال ملتی كه شهادت‏
را موفقيت بشمارد و جشن بگيرد و بدا به حال ملتی كه شهادت را شكست‏
بداند و به خاطر آن مرثيه خوانی بكند .
جواب اين است كه اولا دنيای مسيحی كه اين شهادت را جشن می‏گيرد ، روی‏
همان اعتقاد خرافی است كه می‏گويد عيسی كشته شد تا بارگناه ما بريزد ، و
چون به خيال خودش سبكبال شده و استخوانش سبك شده آن را جشن می‏گيرد ،
در حقيقت او جشن سبكی استخوان

128