نتيجه يكم گفتن و شنيدن بر غير مبناى علم مورد شديدترين توبيخ در آيات قرآنى است :

ظالم آن قومى كه چشمان دوختند
و ز سخنها عالمى را سوختند

ز انكه تاريكست و هر سو پنبه زار
در ميان پنبه چون باشد شرار

مولوى آرى ، چه سخنان آراسته و زيباى بدون محتوى و بدون استناد به علم واقع بينانه كه زندگى انسانها را به تباهى كشيده ، حق‏ها را ناحق و ناحقها را حق نموده و كشتارها براه انداخته و ارزشها را دگرگون ساخته است .

اصطلاحاتى پر طنطنه ، جملاتى زيبا ولى با نظر به واقعيت‏ها ، چه بدبختى‏ها و نكبت‏ها كه بر سر بشر فرود آورده است . بلى :

راه هموار است و زيرش دامها
قحطى معنى ميان نام‏ها

لفظها و نامها چون دامها است
لفظ شيرين ريگ آب عمر ما است

مولوى آيا شايسته شديدترين توبيخ و اهانت نيستند كسانى كه چشم بر هم ميگذارند و بدون آنكه بفهمند چه ميگويند و يا با آنكه ميدانند واقعيت خلاف گفته آنان است ، هر چه كه بتوانند ساده لوحان سطح فكر را تحت تأثير اصطلاحات پر طنطنه قرار داده ، حياتشان را تا پوچى مى‏كشانند ؟ آيا شايسته توبيخ و اهانت و طرد شدن از انسانيت نيستند كسانى كه با ابراز علم و نمايشهاى علمى مردم را از علم و واقعيت محروم ميسازند ؟