زعم ( گمان همراه با حق ديدن خويشتن )
آيات قرآنى در ماده « زعم » متعدد است و مىتوان گفت : در همه آيات مربوطه ، زعم همان گمان است كه همراه با احساس بر حق بودن است . از آنجمله :
1 قُلْ يا اَيُّهَا الَّذينَ هادُوا اِنْ زَعَمْتُمْ اَنَّكُمْ اَوْلِياءُ لِلَّهِ مِنْ دوُنِ النَّاسِ فَتَمَنَّوا الْمَوْتَ اِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ 1 ( اى كسانيكه به دين يهود گرويدهايد اگر زعم شما چنين است كه تنها شما اولياء خدا هستيد نه ديگر مردمان ، مرگ را آرزو كنيد اگر راستگويانيد ) .
در ديگر آيات قرآنى نيز زعم بهمين معنى آمده است : النساء 60 و الانعام 22 و 94 و 136 و الكهف 52 و القصص 62 و 74 و سباء 22 و زعم جز در آيه 40 از سوره القلم و احتمالا 72 از سوره يوسف ، بمعناى گمان و نظر مخالف با واقع است ، با اعتقاد به موافقت آن با واقع .
