3 شناخت عرفانى
شناخت عرفانى محصول قسمت نظرى عرفان است كه عبارتست از درك جهان با همه اجزاء و روابطش مانند يك حقيقت شفاف و صيقلى كه هر جزئى جلوهاى از موجود كامل لم يزل و لا يزال و هر گونه ارتباط علمى با آن جزء ارتباطى است با آن موجود كامل بوسيله جلوهاى از جلوههايش . سخن گفتن درباره اين شناخت براى كسانيكه از آن محرومند و خود را آماده وصول به اين نوع شناخت نمىنمايند ، مانند سخن گفتن درباره لذت همخوابگى ،
با كودكى نا بالغ است كه هيچ چيزى از آن نخواهد فهميد و در برابر صدها نمط نهم اشارات ابن سينا يك جمله خواهد گفت : كه اين سخنان خيالاتى بيش نيست و سپس به بازيهاى كودكانه خود مشغول خواهد گشت . مسائل مربوط به اين نوع شناخت در تفسير و نقد و تحليل مثنوى مطرح شده است . مطالعه كنندگان محترم ميتوانند با مراجعه به مجلد پانزدهم كه راهنماى موضوعات است ، آن مسائل را بررسى نمايند .
[ 121 ]
