نتايج آياتى كه در اين مبحث مطرح شده است
1 ترديد كنندگان در مبدء هستى و « حيات معقول » و پايان آندو ، داراى فعاليت جدى مغزى و روانى نيستند ، آنان بازيگرى براه انداختهاند . جدى گرفتن هشدارهاى عقل و وجدان با بازيگرى آنان سازگار نيست . اشتغال به هوى و هوس و خودكامگىها صداى عقل وجدان را مبهم ميسازد و آنان در
-----------
( 1 ) الدخان آيه 8 و 9 .
-----------
( 2 ) النمل آيه 66 .
-----------
( 3 ) ابراهيم آيه 9 و 10 .
[ 200 ]
ميان آن ابهام و تمايل به هوى و هوس و خود كامگى سر گرم بازىاند .
نتيجه دوم ادامه شك و ترديد براى فرار از واقعيتها آن نابينائى است كه خود را هم بفراموشى خواهند سپرد .
