ضابطه دوم
خود يا من است ، خود محصول عالى از حيات طبيعى است
[ 88 ]
كه دانستهها و خواستههاى آدمى را براى تقويت و ادامه حيات ، توجيه و اداره مىنمايد . خود ايدهآل بمعناى خود مطلوب انسان ، بدون تشخيص هدف مطلق ،
توانايى مديريت صدها يا هزاران فعاليت درونى و برونى را دارا نمىباشد ، وصول به آن هدف مطلق ، يا هدفهايى كه در يك هدف واحد هماهنگى دارند ، اساسى ترين عامل حركت و مديريّتهاى آن مىباشد .
بنابراين هر حقيقت مطلوبى هر اندازه كه به آن هدف يا هدفها نزديكتر و مؤثرتر بوده باشد ، جنبه هدفى آن بيشتر خواهد بود . با مطالعه و تحقيق لازم و كافى در دو ضابطه مزبور است كه ما مىتوانيم هدفها و وسيلهها را بشناسيم و با ارزيابى لازم در آن دو ، گامى صحيح در زندگانى برداريم . ملاك اصالت هدفها بقرار زير است :
