1 بحثى در ماهيت بيعت و لزوم آن براى رشد و اعتلاى انسانى
بيعت در دين اسلام كه پيمان پذيرش رهبرى و زمامدارى است ، مقدسترين و سازندهترين رابطهاى است كه ميان رهبر و ديگر افراد اجتماع بوجود مىآيد .
معناى اين پيمان بطور مختصر چنين است :
بيعت كننده : من بيعت كننده با وجدان كاملا آزاد حق تعيين مسير حيات مادى و معنوى خود را در اختيار رهبر مىگذارم و با اندك تخلّفى كه رهبر از مصلحت مادى و معنوى من داشته باشد ، اين پيمان منحل و نابود مىگردد .
بيعت شونده : من بيعت شونده با وجدان الهى ، رهبرى و زمامدارى بيعت كننده را به عهده مىگيرم و تعهد الهى مىكنم كه مسير حيات مادى و معنوى بيعت كننده را بدون دخالت هوى و هوس و خودخواهى ، مطابق مشيت خداوندى تعيين نمايم . عناصر اصلى اين پيمان مقدس بقرار زير است :
1 افراد اجتماع اسلامى چه بطور رسمى و چه از روى نيّت پاك و صميمى با رهبر و زمامدار خود پيمان مىبندند .
2 بايستى رهبر اسلام صد در صد شرايط رهبرى بر جامعه اسلام را دارا باشد كه عمده آنها عبارتند از :
الف آگاهى كامل به اصول و مسائل اسلامى و واقعيات زندگى فردى و اجتماعى اسلام و در حال ارتباط با ساير جوامع بشرى .
ب قدرت كافى بر تشخيص بهترين مسير حيات براى فرد و اجتماع و اقدام به هموار نمودن آن .
ج تسلّط كامل بر اميال و خواستههاى شخصى خود .
3 با بروز اندك انحراف در رهبر ، پيمان مقدس خود به خود منحل و نابود مىگردد .
4 آزادى كامل در منعقد ساختن پيمان مقدس .
اين عنصر با اهميتترين و حياتىترين عناصر زندگى اجتماعى است كه در
[ 19 ]
سرتاسر تاريخ بشرى مطرح و هر مكتب و متفكرى براى بدست آوردن آن ، انديشهها و تكاپوها به راه انداخته است با اهميت و حياتى بودن براى درك اين عنصر مقتضى است كه بحث مستقلى را بطور اختصار مطرح نماييم :
