« لا تدركه الابصار و هو يدرك الابصار و هو اللطيف الخبير »( 1 ) .
چشمها او را نمی‏بيند و او چشمها را می‏يابد . او لطيف ( غير قابل رؤيت‏
) است و آگاه ( در يابنده چشمها و غير چشمها ) .
اما اشاعره سخت معتقدند كه خداوند با چشم ديده می‏شود ولی در قيامت .
اشاعره نيز به برخی احاديث و آيات بر مدعای خود استدلال می‏كنند . از
جمله آيه كريمة :
« وجوه يؤمئذ ناضرش الی ربها ناظرش »( 2 ) .
چهره‏هايی در آنروز خرم و نگرنده به سوی پروردگار خويشند .
شيعه معتقد است كه خداوند با چشم هرگز ديده نمی‏شود . نه در دنيا و نه‏
در آخرت ، اما حد اعلای ايمان هم يقين فكری و ذهنی نيست . يقين فكری علم‏
اليقين است . بالاتر از يقين فكری يقين قلبی است كه عين اليقين است .
عين اليقين يعنی شهود خداوند با قلب نه با چشم . پس خداوند با چشم ديده‏
نمی‏شود ولی با دل ديده می‏شود . از علی عليه‏السلام سؤال كردند آيا خداوند
را ديده‏ای ؟ فرمود : خدايی را كه نديده باشم عبادت نكرده‏ام ، چشمها او
را نمی‏بيند اما دلها ، چرا . از ائمه سؤال شده است : آيا پيغمبر در
معراج خدا را ديده ؟ فرمودند : با چشم نه ، با دل آری . در اين مسأله‏
تنها عرفا هستند كه عقيده‏ای مشابه شيعه دارند .
. 10 ايمان فاسق . در اين مسأله كه مكرر سخن آن در ميان آمده است ،
شيعه با اشاعره موافق است نه با خوارج كه معتقد به كفر

پاورقی :
. 1 سوره انعام ، آيه . 103
. 2 سوره قيامت ، آيه 22 و . 23

78