است . بين او و علاء الدوله سمنانی در مسائل نظری عرفان كه وسيله محیالدين طرح شده است مباحثات و مشاجراتی بوده است . وی در سال 735 درگذشته است . ج . خواجه حافظ شيرازی . حافظ ، علی رغم شهرت جهانيش تاريخ زندگيشچندان روشن نيست . قدر مسلم اين است كه مردی عالم و عارف و حافظ ومفسر قرآن كريم بوده است . خود مكرر به اين معنی اشاره كرده است :
| نديدم خوشتر از شعر تو حافظ |
| به قرآنی كه اندر سينه داری |
عشقت رسد به فرياد گر خود بسان حافظ قرآن زبر بخوانی با چاردهروايت
| ز حافظان جهان كس چوبنده جمع نكرد |
| لطائف حكمی با نكات قرآنی |
با اينكه اينهمه در اشعار خود از پير طريقت و مرشد سخن گفته استمعلوم نيست كه مرشد و مربی خود او كی بوده است . اشعار حافظ در اوجعرفان است و كمتر كسی قادر است لطائف عرفانی او را درك كند . همهعرفانی كه بعد از او آمدهاند اعتراف دارند كه او مقامات عاليه عرفانیرا عملا طی كرده است . برخی از بزرگان بر برخی از بيتهای حافظ شرح نوشتهاند ، مثلا محقق جلالالدين دوانی ، فيلسوف معروف قرن نهم هجری رسالهای در شرح اين بيت :
