همه تحسينهای قهرمانان در هر رشتهای از اين قبيل است . هدف ديگر عارف از عبادت ، شايستگی خود عبادت يعنی شرافت و حسنذاتی عبادت است . عبادت از آن جهت كه نسبت و ارتباطی است ميان بندهو خدا ، كاری است درخور انجام دادن . پس لازم نيست كه الزاما هر عبادتیبه خاطر طمعی يا ترسی باشد . جمله معروفی كه از علی عليهالسلام نقل شده است كه : « الهی ما عبدتكخوفا من نارك و لا طمعا فی جنتك بل وجدتك اهلا للعبادش فعبدتك » عبادتبه خاطر شايستگی معبود را بيان میكند . عرفا روی اين مطلب زياد تكيه میكنند كه اگر هدف و مطلوب انسان درزندگی و يا در خصوص عبادات ، غير از ذات حق چيزی باشد ، نوعی شركاست . عرفان صددرصد برضد اين شرك است . در اين زمينه سخنهای لطيفبسيار گفتهاند . ما در اينجا به تمثيلی عالی و لطيف كه سعدی در ةبوستان " ضمن داستانی از محمود غزنوی و اياز آورده است قناعت میكنيم :
پاورقی : . 1 [ خدايا من تور را از ترس آتشت و يا به طمع بهشت عبادت نكردمبلكه تو را شايسته عبادت يافتم و عبادت كردم ] . |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir