استدلال فزونی میدهد . برخی میگويند از آن جهت كلام ناميده شد كه روش وعادت علماء اين فن اين بود كه در كتب خود سخن خود را با تعبير " الكلامفی كذا " و " الكلام فی كذا " آغاز میكردند . بعضی گفتهاند از آن جهتكلام ناميده شد كه سخن در اطراف مباحثی بود كه به عقيده اهل حديث دربارهآنها بايد سكوت كرد . و بعضی گفتهاند كه اين نام آنگاه به ميان آمده كهبحث مخلوق بودن و يا مخلوق نبودن كلام الله ميان مسلمين طرح گرديد و صفآرائی شديدی شد و مردم زيادی كشته شدند و به همين مناسبت آن دوره رادوره " محنت " ناميدهاند . يعنی چون در دوره محنت اكثر مباحثات اصولدينی در اطراف حدوث و قدم كلام الله دور میزد ، علم اصول دين به نام ةعلم كلام " ناميده شده . اينها وجوهی است كه در وجه تسميه " علم كلام ةگفته شده است . مذاهب و فرق كلامی مسلمين همانطور كه از نظر فقهی و آنچه مربوط است به فروع دين و مسائلعملی ، مذاهب و روشهای مختلفی پيدا كردند و از اين جهت به فرقههایمختلف تقسيم شدند : جعفری ، زيدی ، حنفی ، شافعی ، مالكی ، حنبلی ، و هرفرقهای فقهی مخصوص به خود دارد ، از نظر مسائل اعتقادی و چيزهايی كهمربوط است به ايمان و اعتقاد مسلمانان نيز فرقه فرقه شدند و هر فرقهایمبانی و اصول اعتقادی مخصوص به خود دارد . اهم مذاهب كلامی عبارت استاز : شيعه ، معتزله ، اشاعره ، مرجئة .اينجا ممكن است پرسشی پيش آيد و اظهار تاسف شود كه |