اولين منزل اول درجات حركات العارفين ما يسمونه هم الارادش و هو ما يعتریالمستبصر باليقين البرهانی او الساكن النفس الی العقد الايمانی من الرغبةفی اعتلاق العروش الوثقی فيتحرك سره الی القدس لينال من روح الاتصال .اولين منزل سير و سلوك عارفان آن چيزی است كه آنان آن را " اراده ةمینامند و آن عبارت است از نوعی شوق و رغبت كه در اثر برهان يا تعبد وايمان در انسان برای چنگ زدن به دستگيره با استحكام حقيقت پديد میآيد ،آنگاه روح و ضمير به جنبش میآيد تا به اتصال به حقيقت دست يابد .برای بيان اولين منزل سير و سلوك كه از يك نظر همه عرفان بالقوه درآن موجود است ناچاريم اندكی توضيح بدهيم . عرفا اولا به اصلی معتقدند كه با اين جمله بيان میكنند : النهايات هی الرجوع الی البدايات . پايانها بازگشت به آغازها است . بديهی است كه اگر بخواهد نهايت عين بدايت باشد دو فرض ممكن است .يكی اينكه حركت روی خط مستقيم باشد و شیء متحرك پس از آنكه به نقطهخاصی رسيد تغيير جهت دهد و عينا از همان راهی كه آمده است باز گردد .در فلسفه ثابت شده است كه چنين تغيير جهتی مستلزم تخلل سكون است ولوغير محسوس ، به علاوه اين دو حركت با يكديگر متضاد میباشند . فرض دوماين است كه حركت روی خط منحنی باشد كه همه فواصل آن خط با يك نقطهمعين برابر باشد . يعنی حركت روی قوس دايره |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir