18 ، 19 ، . 20 قلب ، روح ، سر عرفا در مورد روان انسان گاهی " نفس " تعبير میكنند و گاهی " قلب" و گاهی " روح " و گاهی " سر " . تا وقتی كه روان انسان اسير ومحكوم شهوات است " نفس " ناميده میشود ، آنگاه كه میرسد كه محلمعارف الهی قرار میگيرد " قلب " ناميده میشود ، آنگاه كه محبت الهیدر او طلوع میكند " روح " خوانده میشود ، و آنگاه كه به مرحله شهودمیرسد " سر " ناميده میشود . البته عرفا به مرتبه بالاتر از " سر ةنيز قائلند كه آنها را " خفی " و " اخفی " مینامند . |