حسن بصری عملا جزء گروهی بوده است كه بعدها نام متصوفه يافتند . بعدابعضی از آن حكايات را به مناسبت نقل خواهيم كرد . حسن بصری ايرانی الاصلاست . ب . مالك بن دينال . اين مرد اهل بصره است ، از كسانی بوده است كهكار زهد و ترك لذت را به افراط كشانده است . داستانها از او در اينجهت نقل میشود . وی در سال 131 هجری در گذشته است . ج . ابراهيم ادهم . اهل بلخ است . داستان معروفی دارد شبيه داستانمعروف بودا . گويند در ابتدا پادشاه بلخ بود و جرياناتی رخ داد كه تائبشده و در سلسله اهل تصوف قرار گرفت . عرفا برای وی اهميت زياد قائلند . در مثنوی داستان جالبی برای اوآورده است . ابراهيم در حدود سال 161 هجری در گذشته است . د . رابعه عدويه . اين زن مصری الاصل و يا بصری الاصل و از اعاجيبروزگار است ، و چون چهارمين دختر خانوادهاش بود " رابعه " ناميده شد. رابعه عدويه غير از رابعه شاميه است كه او هم از عرفا است و معاصرجامی است و در قرن نهم میزيسته است . رابعه عدويه كلماتی بلند و اشعاریدر اوج عرفان و حالاتی عجيب دارد . داستانی درباره عيادت حسن بصری ومالك بن دينال و يك نفر ديگر از او نقل میشود كه جالب است . رابعه درحدود 135 يا 136 در گذشته است و بعضی گفتهاند و فاتش در 180 يا 185بوده است . |