است ، سخن از علم افاضی و لدنی و هدايتهای محصول مجاهده آمده است : « والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا »( 1 ) . در قرآن از تزكيه نفس بهعنوان يگانه موجب فلاح و رستگاری ياد شده است : « قد افلح من زكيها و قدخاب من دسيها »( 2 ) . در قرآن مكرر از حب الهی ما فوق همه محبتها وعقلههای انسانی ياد شده است . قرآن از تسبيح و تحميد تمام ذرات جهانسخن گفته است و به تعبيری از آن ياد كرده كه مفهومش اين است كه اگرشما انسانها " تفقه " خود را كامل كنيد آن تسبيحها و تحميدها را دركمیكنيد . به علاوه قرآن در مورد سرشت انسان مسأله نفخه الهی را طرح كردهاست . اينها و غير اينها كافی بوده كه الهامبخش معنويتی عظيم و گسترده درمورد خدا و جهان و انسان ، و بالاخص در مورد روابط انسان و خدا بشود .همچنانكه اشاره شد ، سخن در اين نيست كه عرفای مسلمين از اين سرمايههاچگونه بهره برداری كردهاند ، درست يا نادرست ؟ . سخن درباره اظهارنظرهای مغرضانه گروهی غربی و غربزده است كه میخواهند اسلام را از نظرمعنويت ، بی محتوا معرفی نمايند . سخن درباره سرمايه عظيمی در متن اسلاماست كه میتوانسته الهامبخش خوبی در جهان اسلام باشد . فرضا عرفای مصطلحنتوانسته باشند استفاده صحيح كرده باشند ، افراد ديگری كه به اين ناممشهور نيستند ، استفاده كردهاند . به علاوه روايات و خطب و ادعيه و احتجاجات اسلامی و پاورقی : . 1 سوره عنكبوت ، آيه . 69 . 2 سوره شمس ، آيات 9 و . 10 |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir