آنگاه به جوان فرمود : حالت خود را حفظ كن كه از تو سلب نشود .جوان گفت : دعا كن خداوند مرا شهادت روزی فرمايد . طولی نكشيد كهغزوهای پيش آمده و جوان شركت كرد و شهيد شد . زندگی و حالات و كلمات و مناجاتهای رسول اكرم سرشار از شور و هيجانمعنوی و الهی و مملو از اشارات عرفانی است . دعاهای رسول اكرم فراوانمورد استشهاد و استناد عرفا قرار گرفته است . اميرالمؤمنين علی عليهالسلام كه اكثريت قريب به اتفاق اهل عرفان وتصوف سلسلههای خود را به ايشان میرسانند ، كلماتش الهام بخش معنويت ومعرفت است . ما به دو قسمت كه در نهج البلاغه مسطور است اشاره میكنيم.در خطبه 220 میفرمايد : « ان الله سبحانه و تعالی جعل الذكر جلاء للقلوب تسمع به بعد الوفرش وتبصر به بعد العشوش و تنقاد به بعد المعاندش و ما برح لله عزت آلاوه فیالبرهة بعد البرهة و فی ازمان الفترات عباد ناجاهم فی فكرهم و كلمهم فیذات عقولهم » . همانا خداوند متعال ياد خود را مايه صفا و جلای دلها قرار داده است .بدين وسيله پس از سنگينی ، شنوا و پس از شبكوری ، بينا و پس از سركشیمطيع میگردند . همواره در هر زمان و در دوره فترتها خدا را مردانی بودهاست كه در انديشههای آنها را با آنها راز میگفته است و در خردشان باآنها سخن میگفته است . در خطبه 218 درباره اهل الله میفرمايد : « قد احيی عقله و امات نفسه حتی دق جليله و لطف غليظه و برق له لامعكثير البرق فابان له الطريق و سلك به السبيل و تدافعته الابواب » |