نتيجه پنجم سختگيرى كامل درباره دقت در موضوع وحى و ابلاغ آن كه از طرف خدا براى پيامبر انجام گرفته است
( آيه شماره 5 و 137 ) آيه شماره 13 تهديد بسيار شديدى را درباره مراعات عين آنچه كه به پيامبر وحى ميشود ،
بيان ميكند . مسلم است كه آنانكه ميخواستند پيامبر اسلام مقدارى اندك به آنان تمايل نشان بدهد ، در نظر پيامبر مهم نبوده و مخالف رسالتش تلقى نميكرد ،
با اينحال همان تمايل ناچيز هم مورد تهديد خداوندى قرار گرفته با شديدترين خطاب از آن جلوگيرى ميكند . از اينجا روشن ميشود كه تفسير و توضيح واقعياتى كه بر پيامبر اكرم وحى ميشده است ، غير از تمايل به خواسته بعضى از مردم آن زمان بوده است كه از طرف خداوند مورد نهى شديد قرار گرفته است ، زيرا تفسير و توضيح واقعياتى كه بوسيله وحى براى پيامبر مطرح مىگشت ، با آن نورانيت ربانى انجام ميگرفت كه بجهت تخلق به اخلاق اللّه در درون پيامبر
-----------
( 1 ) الشورى آيه 13 .
[ 67 ]
فروزان شده بوده و لذا خطا و اشتباهى در آن تفسير و توضيح صورت نميگرفت .