نتيجه يكم نظاره و تحقيق درباره آسمانها
و نيروى بسيار عظيمى كه آنها را برپا داشته و جريان آفتاب و ماه و نظمى كه در اين كيهان بزرگ برقرار است ، ميتوانند علتى براى حصول يقين به ديدار پروردگار باشند . ( آيه شماره 1 ) از اين جهان بينى صاف با ديدگان تيزبين ، يقين به ديدار خداوندى ،
منطق خردمندان است .
اگر درست بفهميم كه :
در عالم عالم آفريدن
به زين نتوان رقم كشيدن
يقين خواهيم كرد كه :
تا مايه طبعها سرشتند
ما را ورقى دگر نوشتند
كار من و تو بدين درازى
كوتاه كنم كه نيست بازى
نظامى گنجوى مگر ايمان نياوردن كار آسانى است مگر گوش فروبستن از آهنگ بسيار موزون اين نظم بزرگ كارى است امكانپذير مگر سركوب كردن نغمههاى اصيل وجدان كه با انگشتان نظم جهان نواخته مىشود ، با شوخىهاى « من نمىشنوم » « انشاء اللّه كه بز بود » صورتپذير است آرى همه اين تجاهلها و نمىبينمها و نمىشنومها امكان پذير است بشرط آنكه هرگز براى تماشا و نظاره و انديشه درباره اين كيهان سترگ سربلند نكنيم .