شناختى بنام علم لدنى
اين اصطلاح ( علم لدنى ) در كتابهاى فلسفى و اخلاقى شايع است . و
[ 57 ]
از موارد استعمالات آن چنين برميآيد كه اين علم غير از علوم قابل تحصيل با وسايل و ابزار معمولى مانند حواس و دستگاههاى مربوطه و ذهن است ، اين علم بطور مستقيم و بىنياز از وسايط معمولى به درون انسانها از طرف خدا راه مييابد . البته استعداد و شايستگى بشر براى چنين ارتباط والا و مقتضاى فياضيت مطلق خداوندى كه از هر گونه واسطه بىنياز است ، امكان چنين ارتباط را اثبات مينمايد . در يك آيه از قرآن مجيد چنين آمده است :
1 فَوَجَدا عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتَيْناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً 1 ( حضرت موسى ( ع ) و همراهش بندهاى از بندگان ما را پيدا كردند كه ما از نزد خود رحمتى به او داده و علمى از نزد خود به او تعليم نموده بوديم )
