نتيجه ششم

كسانيكه در گرايش به اصول عقايد سازنده شخصيت خود سبكسرى و بازيگرى براه مى‏اندازند ، و با آن اصول و عقايد متنوع و متضاد ،

عمر خود را سپرى مينمايند ، اينان خود را از هدايت الهى محروم ساخته‏اند ( آيه شماره 6 ) توضيح اينكه كسى كه واقعا با پذيرش اسلام خود را مشمول هدايت خداوندى قرار داد ، امكان ندارد ايمان به اسلام را كه تفسير و توجيه كننده همه شخصيت او در « حيات معقول » است ، از دست بدهد . اگر كسى براى رفع تشنگى خود ، آب زلال و گوارائى پيدا كند ، سپس آنرا بزمين ريخته و دنبال سراب آب نما بدود ، حتما دچار اختلال در شخصيت است كه مرگ را بر زندگى ترجيح داده است . اعراض و انصراف از ايمان به كفر خود دليل روشنى است براى اثبات آنكه ايمان شخص مفروض مقرون به هدايت الهى نبوده است .