فلسفه و هدف رسالتها از ديدگاه على بن ابيطالب عليه السلام :
خداوند سبحان در ميان انسانها صاحبان رسالت را برانگيخت و پيامبران خود را پياپى براى آنان فرستاد ، تا :
1 آنان را به وفا به تعهد فطرى كه خداوند به آنان عنايت كرده است ، تحريك نمايند .
2 نعمتهاى فراموش شده خداوندى را بيادشان بياندازند .
3 با ابلاغ رسالتها دليل و حجت را بر آنان تمام كنند .
4 گنجينههاى نهانى عقول آنان را بكاوند و بارور بسازند .
5 آيات هندسه كلى هستى را از آسمانهاى برافراشته در بالاى سرشان ،
و گهواره گسترده زير پايشان ، و اشكال گوناگون معيشت را كه حيات آنان را تأمين مىنمايد ، آشكار بسازند .
[ 188 ]
6 همچنين آيات الهى را در پديده مرگ كه فروغ حياتشان را خاموش ميكند و آنان را بدست فنا مىسپارد و در خستگىها و مشقّتها كه پير و فرسودهشان ميسازد و در رويدادهاى پياپى كه به سراغ آنان مىآيند ، نشان بدهند .
7 رفتار معتدل ، قوانين عامل رشد و كمال ، سخن جدا كننده حق و باطل و حكم عادلانه را بر آنان تعليم بدهد .
« فبالغ ( ص ) في النّصيحة و مضى على الطّريقة و دعا الى الحكمة و الموعظة الحسنة » .
خطبه نود و سه ج 1 ص 187 .
( پيامبر در خيرخواهى بحدّ اعلا رسيد و راه رشد را سپرى نمود و بحكمت و پند نيكو دعوت كرد ) .
