نيست . قسم اول را میتوان گفت از جنبه شخصی متوفی است انگيز نيست گواينكهاز لحاظ اجتماع در بعضی افراد ممكن است ضايعه باشد . در قسم دوم نفلهشدن و ضايعه است و موجب تأسف است ولی كسی مورد ملامت نيست ، وهمچنين قسم سوم . در قسم چهارم مجازات مقتول است در واقع ، و همچنين درقسم پنجم ، به علاوه اينكه در اين قسم اول شخص ديگر نيز مورد ملامت استو در قسم دوم و سوم و چهارم و پنجم نفله شدن و ضايع شدن و هدر رفتن موجوداست و در قسم چهارم و پنجم تاسف بر اخلاق عمومی است كه چرا منحط وپائين است . در قسم ششم تأسف از نفله شدن مقتول و تأسف از اخلاق فاسدقاتل است . در اين قسم انسان متأسف است كه بی جهت شخص بی تقصيرینفله شد و هدر رفت . ولی در قسم هفتم در عين اينكه از جنبه قاتل و اخلاقو روحيه او جای تأسف و تأثر است ، از جنبه مقتول جای تحسين و تعظيم وسرمشق گرفتن است . معمولا ذاكرين سعی دارند شهادت امام حسين را از قسم ششم جلوه دهند كهشخصی مظلوم و بی تقصير و بی جهت كشته و نفله شد و ضايع گشت و هدر رفتو حال آنكه شهادت امام حسين از قسم هفتم است نه از قسم ششم . و معمولاتذكر حادثه سيد الشهدا از قبيل اظهار تأسف است آنهم اظهار تأسف ازنفله شدن سيدالشهدا كه افسوس كه آقا نفله شد ، و حال آنكه غلط ترينغلطها اينست كه ما امام حسين عليه السلام را نفله شده حساب كنيم . امامحسين به عكس به هر قطره خون خود يك دنيا |