کتابخانه الکترونيکي انهار

« بالخسيس » ( 1 ) .
مولوی در جلد سوم مثنوی داستان ظهور روح القدس را بر مريم به نحو عالی‏
ذكر كرده است .
مجموع شباهتها با عيسی ( ع ) : در مادر از نظر سيدش النساء بودن ،
صديقه بودن ، بتول عذرا بودن ، مخاطب ملائكه بودن ، در مدت حمل ، در
كراهت حمل ، در بربه و والده و والدين ، و در « انی عبدالله 0 و انی من‏
المسلمين »، در اعتقاد تفديه ، در مبارك بودن ، در بزرگداشت ولادت و
وفات ، در عدم سابقه اسمی ، و در انصار و حواريين، و با يحيی در شهادت.
7 - در نمره 5 گفتيم كه ما و مسيحيان ولادت و كشته شدن هر يك از حضرت‏
سيدالشهداء و مسيح را بزرگ می‏داريم با اين تفاوت كه آنها در هر دو مورد
جشن می گيرند و ما تنها ولادت را جشن می‏گيريم و در شهادت امام حسين‏
سوگواری می‏كنيم ، و آنها روزی را كه به عقيده خودشان مسيح در آن روز بعد
از كشته شدن عروج كرده نيز جشن می‏گيرند . ديگر اينكه جشن آنها به شكل‏
جشنهای ملی و قومی است يعنی خالی از روحانيت و معنويت و جشنهای ملی و
قومی است يعنی خالی از روحانيت و معنويت و اخلاق است ، همه رقص و
شراب و مستی و پايكوبی و دست افشانی و فسق و فجور است ، اما جشن ولادت‏
حسينی مقرون است به

پاورقی :
1 - [ در سفارش موسی بن جعفر عليهما السلام به هشام آمده كه حضرت‏
فرمود : حسين بن علی عليهما السلام فرمود : تمامی چيزهائی كه خورشيد بر آن‏
می‏تابد در مشرق و مغرب زمين و دريا و خشكی و زمين هموار و كوهها ، همه و
همه نزد ولی خدا و اهل معرفت به حق خداوند چون سايه‏ای بيش نيست . آيا
آزاد مردی پيدا نمی شود كه دست از اين لقمه جويده شده بردارد ؟ برای شما
جز بهشت بهائی نيست پس خود را به غير بهشت نفروشيد ، كه هر كس از
خدا به دنيا راضی شود به چيز پستی راضی گشته است ] .