فاذا بهم يفرغون حقدهم لعدائه و ان لم ينتفعوا بأجر أو غنيمه . . . ( 1 ). خلاصهای از عوامل دخيل در شهادت امام از اينجا است كه میتوان مطلب را از نظر بحث تاريخی اينطور عنوان كردكه امام حسين را كیها و چیها شهيد كردند ؟ و همچنين كیها و چیها او راياری كردند ؟ اما اينكه كیها شهيد كردند يا كیها ياری كردند معلوم است ولی اينكهچیها شهيد كردند يا ياری ، بايد گفت امام حسين را طمع ملك ری و طمع پول( كه " خولی " گفت : جئتك بغنا الدهر ) و رشوه رؤسا ( اما رؤساؤهمفقد اعظمت رشوتهم و ملئت غرائرهم ) و جبن و مرعوبيت عامه و ميل بهجبران محبت يزيد كه ابن زياد میخواست كدورت يزيد را از پدرش كه درولايت عهد يزيد تعلل كرد جبران كند و خبث ذاتی امثال شمر و مستی و غرورو بدبختی و سبكسری شخص يزيد و از همه بالاتر فراموشی كاری عامه مردم كهمسلمانان بودند و معتقد و سيری به تاريخ شصت ساله خود نمیكردند وسابقهها را فراموش كردند و گول ظاهر را میخوردند [ شهيد كرد ] .اينكه چیها امام را ياری كردند ، ايمان و توجه به تاريخ شصت ساله كهاز كلمات امثال زهير پيدا است و حس فتوت و مردانگی و ايمان به غيب وامثال اينها بود .پاورقی : 1 - [ ترجمه : آنان مسخ شدگان زشتروئی بودند كه سينههاشان از كينهفرزندان آدم آكنده بود به ويژه از كسانی كه اخلاقی استوار و آثاری نيكوداشتهاند ، و به همين دليل تمامی كينههای خود را از روی دشمنی با وی برسر آنان ريختند هر چند كه از اين كار پاداش و غنيمتی نصيبشان نشد ] . |