فرمود : « سمعت جدی رسول الله : من رأی سلطانا جائرا مستحلا لحرم الله ». . . در جای ديگر فرمود : « الا ترون ان الحق لا يعمل به و ان الباطل لايتناهی عنه ليرغب المؤمن فی لقاء الله محقا ، انی لا اری الموت الا سعادشو الحياش مع الظالمين الا برما » . اما عامل بيعت امام حاضر بود كه كشته شود و به هيچ وجه حاضر به بيعت نبود . وظيفهامام از اين نظر فقط امتناع بود . اين وظيفه را با خروج از كشور ، بامتحصن شدن به شعاب جبال ( آنچنانكه ابن عباس پيشنهاد كرد ) ، با مخفیشدن هم میتوانست انجام دهد . به عبارت ديگر روش و متد امام از اين نظرجز زير بار نرفتن به هر شكل و لو به خروج از مرز و تا سر حد كشته شدننيست . روش امام در مقابل عامل بيعت خواستن ، محدود به حد امكاناتبرای به دست گرفتن حكومت نيست و محدود به حد كشته نشدن هم نيست ، ولیهيچ وظيفهای مثبت از قبيل توسعه انقلاب و گسترش دعوت و غيره را ايجابنمیكند ، جلوگيری از خونريزی ديگران لازم میشود . از اين نظر امام فقطبايد بگويد : نه . در آن زمان بيعت امام قطعا جدی و از روی رضا تلقی میشد و واقعا صحهگذاشتن به خلافت يزيد بود . قرائنی در دست است كه امام به هيچ وجه حاضربه بيعت نبود . آقای صالحی از " مقتل " خوارزمی نقل میكند كه امام درمذاكراتش با " محمد ابن حنفية " فرمود : « لو لم يكن فی الدنيا ملجا ولا مأوی لما بايعت يزيد بن معاوية » . |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir