اندازه قدرت ظهور و بروز دارد . معمولا اهل منبر وقتی كه میخواهند قضيه كربلا را بزرگ كنند جنبه فاجعهبودن و ظلم و ستمها را بزرگ میكنند ، در جستجوی پيدا كردن و حتی جعلكردن فاجعههايی هستند ، با بيانهای مختلف و تشبيهات و مجسم ساختنهاجنبه فاجعه بودن را تقويت میكنند و حال آنكه ما بايد از خود بپرسيمبزرگی حادثه كربلا از چه نظر است ؟ آيا از نظر فجيع بودن است ؟ قطعا اينفاجعه ، فاجعه كم نظيری است چنانكه ابوريحان بيرونی در " الاثار الباقية" به نقل " نفس المهموم " گفته و همچنين ديگران ، ولی فاجعه عظيم وشايد عظيمتر از اين در دنيا زياد بوده . خود فاجعه مدينه كمتر از فاجعهكربلا نبوده . عظمت مطلب از لحاظ سيد الشهدا و ياران آن حضرت است نهاز لحاظ ابن زياد و ابن سعد و اتباع و اشياع آنها ، عظمت سعادت است نهعظمت شقاوت . كربلا بيش از آن اندازه كه نمايشگاه شقاوت و بدی و ظهورپليدی بشر باشد نمايشگاه روحانيت و معنويت و اخلاق عالی و انسانيت استولی اهل منبر كمتر به آن جنبه توجه دارند ، و به عبارت ديگر در اين قضيهاز آن جنبه بايد نگاه كرد كه اباعبدالله و اباالفضل و زينب قهرمانداستانند نه از آن جهت كه شمرو سنان قهرمان داستانند . |