چرا كوفيان به جنگ حسين ( ع ) رفتند ؟

علت اينكه كوفيان در عين علاقه به حسين ( ع ) می‏جنگيدند يكی رعب و
ترس بود كه از زمان زياد و معاويه ترسيده بودند و خود عبيدالله هم با
كشتن ميثم و رشيد و مسلم و هانی آنها را مرعوب كرده بود ، و به عبارت‏
ديگر مردم از زن و مرد مستسبع و اراده باخته شده بودند ، نمی‏توانستند
مطابق عقل خودشان تصميم بگيرند . در ايام كربلا هم يك جندی را كه كندی‏
می‏كرد گردن زد ، ديگران كار خود را فهميدند . ديگری حرص و طمع به مال و
جاه دنيا بود مثل خود عمر سعد كه او گرفتار عذاب وجدان بود و می‏گفت :
فوالله ما ادری و انی لحائر افكر فی امری ( 1 ) . . . عبيدالله زياد بن‏
محض ورود به كوفه عرفا را خواست و گفت اگر مخالفی در يكی از عرافه‏ها
موجود باشد او را از عطا اسقاط می‏كنم .
عامر بن مجمع عبيدی ( يا مجمع بن عامر ) گفت : اما

پاورقی :
1 - [ ترجمه : به خدا سوگند نمی‏دانم ، و من سرگردان مانده و در كار
خويش انديشه می‏كنم ] .

59