نيست كه امام نمی خواسته و مايل نبوده حكومت اسلامی تشكيل دهد و يا دراين راه فعاليت نمی كرده است . سخن در اين است كه اولا اميد و احتمال ،به قدری نبوده كه برای كسی كه [ از نظر مؤلف ] حفظ جانش را از هر چيزديگر برای خودش و يا برای اسلام لازمتر میداند كافی باشد كه جانش را درخطر قرار دهد . ثانيا فرضا اين امكان و احتمال صد در صد منتفی بود آياامام قيام و اقدام نمی كرد ؟ ! صفحه 59 : سراسر اين نامه امام ( 1 ) ، نشاط و خرسندی است ، خرسندی از اينكهرؤسای كوفه اتفاق كردهاند كه حكومت مستقلی به زعامت آنحضرت تشكيلبدهند و خلافت اسلامی را به اهل بيت پيغمبر ( ص ) برگردانند . اين هم امر بديهی است . كسی مدعی نيست كه چنين احتمالی در كار نبودهو يا امام از تحقق اين آرزو خرسند نمیشده است . صفحه 60 : بديهی است نوشتن اينطور نامه وقتی عاقلانه است كه امكان پيروزی در بينباشد . مسلما امكان ولو به صورت احتمال ضعيف در كار بوده است . صفحات 61 و 62 : از اين سخنان امام معلوم میشود آنحضرت بدينمنظور بسوی كوفه پاورقی : 1 - [ نامه امام به مردم كوفه ] . |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir