كه ديگران آنرا در مرز ضرر شخصی متوقف می‏كنند و ارزش آنرا پائين‏
می‏آورند ، نهضت حسينی مرزی برای آن نمی شناسد ، پس از همه اينها ، آن‏
چيزی كه به عنوان نتيجه گيری بايد ذكر شود اينست كه ما چه كنيم كه ارزش‏
پيدا كنيم ، به خودمان ارزش بدهيم ، قيمت خودمان را نزد خدا بالا ببريم‏
، نزد پيغمبر خدا بالا ببريم ، آبروی خودمان را نزد ساير ملل جهان بالا
ببريم ، برای ما ارزش قائل شوند . ما چه كنيم ؟ و هم اينكه چه كنيم كه‏
ارزش عزاداری حسين را بالا ببريم ؟ آن اينكه شعارهای زنده و حسينی‏
انتخاب كنيم نه " نوجوان اكبر من " كه يك شعار پيره زنی است ، يا :
" زينب مضطرم الوداع الوداع " .
جواب اين سؤال را خداوند در قرآن داده است : « كنتم خير امة اخرجت‏
للناس تأمرون بالمعروف و تنهون عن المنكر »( 1 ) . شما بهترين و با
ارزش‏ترين مردم جهان هستيد در پرتو اين اصل مقدس : امر به معروف و نهی‏
از منكر ، تعاون اجتماعی ، همدردی ، همبستگی ، احساس مسئوليت در مقابل‏
جامعه اسلامی .
ما بايد فرصت شناس و موقع شناس باشيم . ما بايد بدانيم كه به قول "
سيد شرف الدين " : ( قريب به اين مضمون ) لا يقضی علی الباطل الا عن‏
حيث جاء ( 2 ) .
گفتيم كه ما نه تنها حوادثی كه روزگار در بطن خود مستتر دارد و
می‏پروراند درك نمی كنيم ، حتی ظاهرترين پديده‏ها را درك نمی كنيم . نيز
گفتيم اشكال بيشتر ما در اين است كه آگاه

پاورقی :
1 - سوره آل عمران ، آيه . 110
2 - [ ترجمه : باطل را جز از همان جايی كه برخاسته نمی‏توان سركوب كرد
] .

244