در قسمت دوم هم بايد گفت تكاليف شرعی بدون حكمت نيست . منظور ايننبوده كه همدردی و تسليتی باشد برای خاندان پيغمبر ، به قول روضه خوانهازهرا را خوشحال بكنيم . خيال میكنيم هر اندازه ما گريه كنيم تسلی خاطربيشتری برای حضرت رسول و حضرت زهرا هست . چقدر در اين صورت ما حضرترسول و حضرت زهرا و حضرت امير را كه هميشه آرزوی شهادت میكشيدند و فخرخود میدانستند كوچك كردها يم و خيال میكنيم هنوز هم بعد از هزار و سيصدو بيست سال در حال جزع و فزع میباشند . بلكه مقصود اينست كه داستانكربلا به صورت يك مكتب تعليمی و تربيتی هميشه زنده بماند . در حقيقتجواب سؤال اول اگر درست داده شود جواب سؤال دوم هم معلوم میگردد . در" لؤلؤ و مرجان " صفحه 3 از " كامل الزيارش " نقل میكند كه حضرتصادق عليه السلام به عبدالله بن حماد بصری فرمود ( 1 ) : « بلغنی ان قومايأتونه - يعنی الحسين عليه السلام - من نواحی الكوفة و ناسا من غيرهم ونساء يندبنه و ذلك فی النصف من شعبان ، فمن بين قارء يقرأ ، و قاصيقص ، و نادب يندب ، و قائل يقول المراثی . فقلت له : نعم ، جعلتفداك قد شهدت بعض ما تصف . فقال : الحمد الله الذی جعل فی الناس منيفد الينا و يمدحنا و يرثی علينا ، و جعل عدونا من يطعن عليهم من قرابتناأو من غيرهم يهددونهم و يقبحون ما يصنعون » ( 1 ) . ايضا در صفحه 38 نقلمیكند : « ان لقتل الحسين » پاورقی : 1 - [ به من خبر رسيده كه در نيمه شعبان گروهی از نواحی كوفه و مردمیديگر بر سر مزار حسين ( ع ) میآيند و نيز زنانی كه برای آنحضرت نوحه گریمیكنند ، و عدهای > |
