" مقتل " خوارزمی با اختلافی در الفاظ آمده است ولی نوشته است كه اينخطبه را امام در روز عاشورا انشاء فرمود . و جمله « فمن كان باذلا فينامهجته » اصلا در آنجا نيست . به علاوه آنچه خوارزمی آورده اين است :" « ايها الناس خط الموت علی بنیآدم كمخط القلادش علی جيد الفتاش . وما اولهنی الی اسلافی اشتياق يعقوب الی يوسف ، و ان لی مصرعا انا لاقيه .كأنی انظر الی اوصالی تقطعها وحوش الفلوات عبرا و عفرا قد ملات منیاكراشها ، رضا الله رضانا اهل البيت ، نصبر علی بلائه ليوفينا اجورالصابرين ، لن تشذ عن رسول الله لحمته و عترته و لن تفارقه اعضاؤه و هیمجموعة له فی حظيرش القدس تقربها عينه و تنجز فيهم عدته » " ( 1 ) .23 - " اثبات الوصية " مسعودی ص 139 روايت معروف " امسلمه " و" قارورش " و ارائه دادن اباعبدالله صحنه كربلا را به امسلمه نقل میكند. آقای صالحی اين جريان را با جريان عادی زندگی امام منافی میداند و اينروايت را رد میكند . 24 - آقای صالحی در صفحه 196 مكرر كتاب خود پس پاورقی : 1 - [ ای مردم ! مرگ چونان گردنبندی به گردن دوشيزگان بر آدميزاد مقررشده است . وه ! چه اشتياقی به ديدار پدرانم دارم بمانند اشتياق يعقوببه ديدار يوسف ، و مرا قتلگاهی است كه بايد ديدارش كنم . گويا بهبندهای غبار آلود بدنم مینگرم كه درندگان بيابان قطعه قطعه میكنند ، وشكمهای خود را از آن پر میسازند . خواست ما خاندان خواست خداست ، بربلای او صبر میكنيم تا پاداش صابران را كاملا به ما دهد . هرگز خويشان وعترت پيامبر از او فاصله نگيرند ، و اعضای او از وی جدا نشوند ، و همهآنها در بهشت گرد أو جمعند ، كه چشم حضرتش به آنان روشن است و عدهاشدرباره آنان عملی خواهد شد . ] |
