امام هم فرمود : « لا يخفی علی الامر » . در جواب " فرزدق " فرمود كهاگر كارها بر وفق آنچه میخواهيم انجام گيرد خدا را شكر میكنيم « و ان حالالقضاء دون الرجاء فلن يتعد ( يعتد ) من كان الحق نيته و التقوی سريرته »( 1 ) . به علاوه از امام جملههائی شنيده شده است در بين راه كه نشانمیدهد امام اين سفر خود را سفر سلامت نمیدانسته است . اگر خطبه « خطالموت علی ولد آدم » . . . و جمله : « و ان من هوان الدنيا ان رأس يحيیبن زكريا اهدی الی بغی من بغايا بنیاسرائيل ، » ( 2 ) و همچنين خوابمعروف « ان الله شاء ان يراك قتيلا » ، يا : « ان لك درجة عندالله لنتنالها الا بالشهادش » اصل قابل اعتمادی داشته باشد كه ديگر مطلب خيلیواضح است . د - آيا امام از اول به قصد كربلا حركت كرد يا نه ؟ و اگر فرضا به قصدكربلا حركت نكرد ، آيا به قصد كشته شدن و با علم به كشته شدن حركت كرديا نه ؟ از نظر تاريخی نمیتوان اثبات كرد كه امام به قصد كربلا و يا با علم بهكشته شدن حركت كرد ، بلكه از نظر تاريخ كه ظواهر قضايا را نقل میكند ،امام به طرف كوفه و قصد كوفه حركت كرد و در اثر برخورد با " حر " واجازه ندادن " حر " كه امام از حوزه عراق خارج شود و حاضر نشدن امام كهتحت الحفظ " حر " به كوفه برود ، راهی را به طرف غرب و چپ جادهپيش پاورقی : 1 - [ و اگر قضای الهی مانع رسيدن ما به آرزويمان شود ، البته آنكس كهنيتش حق بوده و باطنش به تقوا آراسته باشد متجاوز به حساب نيايد ] .2 - [ مرگ بر فرزند آدم جای دارد . . . و از پستی دنياست كه سرمبارك يحيی بن زكريا به نزد يكی از بدكاران بنی اسرائيل هديه گرديد ] . |
