شده است ، گاهی تاثير عبادت از نظر " گناه زدائی " و محو آثار تيره‏
گناهان مورد بحث قرار گرفته است ، گاهی به اثر عبادت از نظر درمان‏
پاره‏ای از بيماريهای اخلاقی و عقده‏های روانی اشاره شده است و گاهی ذكری‏
از لذتها و بهجت‏های خالص و بی‏شائبه و بی رقيب عباد و زهاد و سالكان‏
راه به ميان آمده است .

شب زنده داريها :

" « اما الليل فصافون اقدامهم تالين لاجزاء القرآن يرتلونه ترتيلا
يحزنون به انفسهم و يستثيرون به دواء دائهم فاذا مروا بايه فيها تشويق‏
ركنوا اليها طمعا و تطلعت نفوسهم اليها شوقا و ظنوا انها نصب اعينهم ،
و اذا مروا بايه فيها تخويف اصغوا اليها مسامع قلوبهم و ظنوا ان زفير
جهنم و شهيقها فی اصول آذانهم ، فهم حانون علی اوساطهم ، مفترشون لجباههم‏
و اكفهم و ركبهم و اطراف اقدامهم يطلبون الی الله تعالی فكاك رقابهم ،
و اما النهار فحلماء علماء ابرار اتقياء » " ( 1 ) .
شبها پاهای خود را برای عبادت جفت می‏كنند ، آيات قرآن را با آرامی و
شمرده شمرده تلاوت می‏نمايند ، با زمزمه آن آيات و دقت در معنی آنها غمی‏
عارفانه در دل خود ايجاد می‏كنند و دوای دردهای خويش را بدين وسيله ظاهر
می‏سازند ، هر چه از زبان قرآن می‏شنوند مثل اينست كه به چشم می‏بينند ، هر
گاه به آيه‏ای از آيات رحمت می‏رسند بدان طمع می‏بندند و قلبشان از شوق‏
لبريز می‏گردد ، چنين می‏نمايد كه نصب العين آنها است ، و چون به آيه‏ای‏
از آيات قهر و غضب می -

پاورقی :
1 - خطبه . 191

92